Fijn lang geslapen na de vermoeiende reisdag van gisteren en gesterkt door een royaal en stevig ontbijt, maken we ons gereed om Vlieland verder te verkennen. Het waait stevig en daarom besluiten we niet de fiets te pakken, maar te wandelen. Het is droog en we volgen de Badweg naar de Noordzeekust. Eenmaal onder de beschutting van het naaldbos vandaan, ervaren we de kracht van de wind. We lopen naar de waterlijn, de vloed komt op en zeeschuim waait over het strand. Slechts een enkele kitesurfer waagt zicht op zee. Achter zijn vlieger sjees’t hij door de branding.
Spoedig begint het keihard te regenen. We lopen nog een stuk verder, maar op een gegeven moment is het niet leuk meer, met doorweekte broeken en natte schoenen zoeken we de beschutting van de duinen op en keren terug naar ons hotel om droge kleding te wisselen.
Terwijl we een warme douche namen, een kop koffie dronken en weer wat bijgekomen waren werd het langzaam aan droog. We besloten daarom weer naar buiten te gaan en naar de vuurtoren te gaan. De vuurtoren was open voor bezichtiging. Het zonnetje brak intussen door en het was heerlijk wandelen door de duinen. We genoten van het herfstlandschap en kwamen tenslotte weer op het Wad terecht waar we nog wat foto’s maakten.
De Herbergh van Flieland serveerde ons weer een lekker menu. Na een laatste kop koffie wandelden we in een paar minuutjes terug naar Doniastate. Jan werkte de website bij. Morgen gaat onze fietstocht echt van start: de oversteek over de Afsluitdijk staat op ons programma. Maar eerst nog lekker slapen, ontbijten en met de boot terug naar Harlingen. Morgen meer …