Na een heerlijke avond fotograferen in de verlaten hoogovens van het Landschaftspark dat bewust aan de overwoekering door de natuur wordt overgelaten en een smakelijk ontbijt maken we ons op weg richting Xanten. Omdat de jeugdherberg wat afzijdig ligt van de officiële fietsroute, moeten we ons eerst een weg banen door 10 kilometer Duisburger achterbuurten. Maar met hulp van ons digitale navigatiesysteem pikken we weldra het startpunt op. Het is een mooie, maar erg warme dag met een prettig windje in de rug. Eerst fietsen we onbedoeld, onverhard, pal langs de Rijn en bewonderen de zuiver witte rook die opstijgt uit de koeltorens van de verschillende industrieën. Afwisselend fietsen we op de Rijndijk, of er vlak naast. Waar in de stad de herfst zich al duidelijk aankondigde door de vele afgevallen bladeren, zijn de weilanden en de uiterwaarden nog lentefrisgroen. We drinken koffie met gebak bij de veerpont in Orsoy en lunchen bij het oude stadhuis van Rheinberg. Na nog enkele tientallen kilometers langs het steeds Hollands wordende rivierenlandschap, menen we zelfs de torenspits van Jaarsveld, zij het aan de verkeerde van de rivier, te ontwaren. Rond half vier komt het historische bedevaartsplaatsje Xanten in zicht en nemen we onze intrek in de moderne jeugdherberg, waar we samen met een grote schare kinderen stipt om zes uur in de rij staan om aan te vallen op het avondeten. We zitten nu buiten waar het nog steeds zwoel is en werken aan ons dagverslag. Het is onze laatste avond in Duitsland.